De financiering van de AED is mede mogelijk gemaakt door een bijdrage van het Fonds Welzijn Ouderen Oss.
Wie tegenwoordig door het rustige Burgemeester de Bourbonhof wandelt, zal zich niet meteen realiseren dat deze woonwijk op een terrein staat met een rijke geschiedenis. Ooit was dit gebied het kloppend hart van het nijverheidsonderwijs in Oss – een plek waar generaties jonge vakmensen hun eerste stappen zetten in de techniek. Maar inmiddels heeft de plek een compleet nieuwe invulling gekregen, waarbij wonen, geschiedenis en stedelijke ontwikkeling samenkomen.
Kort na de Tweede Wereldoorlog groeide in Oss de behoefte aan beter technisch onderwijs. De bestaande schoolgebouwen, verspreid over de stad, waren te klein. Daarom werd in 1950 een nieuwe stichting opgericht om het katholiek nijverheidsonderwijs in Oss te versterken: de St. Willibrordusstichting. Diezelfde stichting liet aan de Spoorlaan een semi-permanent schoolgebouw neerzetten, dat in 1952 officieel werd ingezegend.
De locatie groeide snel uit tot een onderwijscomplex van formaat. In de jaren '60 en '70 volgden diverse uitbreidingen, waaronder gymlokalen, praktijklokalen en zelfs een laboratorium. Maar ondanks die uitbreidingen bleef het nijverheidsonderwijs kampen met ruimtegebrek. In 1994 werd besloten alle l.b.o.-scholen in Oss samen te voegen en te verhuizen naar Oss-Zuid. De gebouwen aan de Spoorlaan – ook wel bekend als het Triascollege – werden uiteindelijk gesloopt.
In 1997 maakte de gemeenteraad de weg vrij voor woningbouw op het vrijgekomen terrein. Aanvankelijk voorzag het plan 42 woningen met een toegangsweg vanaf de Doelenstraat. Maar bezwaren van buurtbewoners leidden tot aanpassingen: de entree kwam uiteindelijk aan de Spoorlaan, en het aantal woningen werd teruggebracht naar 39. Om de uitstraling van de wijk te verzachten, werd gekozen voor speelse variatie in gevels, met erkers en verschillende woningtypes.
Hoewel de wijk binnen een zone van industriële geluidsoverlast viel, gaven Gedeputeerde Staten groen licht voor de bouw. En zo kon het voormalige schoolterrein transformeren tot een woonwijk, waar rust en stedelijke nabijheid samenkomen.
De naam Burgemeester de Bourbonhof is een eerbetoon aan Louis de Bourbon, oud-burgemeester van Oss. De toevoeging ‘hof’ verwijst naar het besloten karakter van de wijk – een plek waar buren elkaar kennen, waar kinderen veilig buiten spelen en waar het verleden nog voelbaar is in de verhalen van de omgeving.
Zo is de Bourbonhof niet zomaar een woonwijk, maar een plek met een ziel – gebouwd op grond die decennialang in het teken stond van leren, groeien en ontwikkelen. En misschien is dat nog steeds zo – alleen op een andere manier.
Na zijn rechtenstudie in Nijmegen begon Louis De Bourbon zijn loopbaan als journalist bij De Gelderlander. In 1938 werd hij benoemd tot burgemeester van Escharen, en in 1941 tot burgemeester van Oss. Echter, vanwege zijn afkeer van de maatregelen van de Duitse bezetter, nam hij in 1943 ontslag en dook onder bij kunstschilder Jacques van Mourik in Plasmolen. Tijdens zijn onderduikperiode sloot hij zich aan bij het verzet, wat leidde tot een veroordeling bij verstek tot de dood door de Duitse autoriteiten.
Na de bevrijding van Oss op 19 september 1944 keerde De Bourbon terug als waarnemend burgemeester. In 1946 besloot hij zich volledig te wijden aan de literatuur. Hij publiceerde diverse dichtbundels en prozawerken, waaronder 'Nocturne' (1945) en 'De troubadour' (1951) .
Ter nagedachtenis aan zijn bijdrage aan de stad Oss is er een sculptuur van Louis de Bourbon geplaatst aan de Burgemeester de Bourbonhof.